کارهائی که در نصب جنتو نباید فراموش شوند

خوب اکنون اگر کامپیوتر را Restart بفرمایید، متوجه خواهید شد که از شما برای ورود نام کاربری خواهد پرسید. نام کاربری شما کدام است؟ البته فعلا کلمه root نام کاربری شماست و پسورد آن هم ، همان پسوردی است که در پست قبلی انتخاب نموده اید.

این کاربر ریشه است که در سیستم های مبتنی بر گنولینوکس قادر است هر کاری انجام دهد، حتی از بین بردن کل سیستم :) پس این آن کاربری است که با اختیارات تام فقط باید زمانی از آن استفاده نمود که بدانید دقیقا در حال انجام چکاری هستید، اما پس برای کارهای روزانه چکار کنیم؟ پاسخ ساده است: یک کاربر با میزان توانمندی که دلمان بخواهد برای کارهای روزانه درست می کنیم. مثلا دوست دارم اسم این کاربر zxc باشد و به سی ذی رام، دی وی دی رام، پورت یو اس بی، اسباب های صوتی و اسباب های تصویری دسترسی داشته باشد و با کمک دستور su هم بتواند از بخشی از توانمندی های کاربر ریشه استفاده نماید. پس آنرا در خط فرمان اینگونه ایجاد می نمایم:

useradd  -m -G users,wheel,video,audio,usb,cdrom -s /bin/bash

و البته برای این کاربر پسوردی هم باید در نظر گرفت:

passwd zxc

و البته بعد از وارد نمودن پسورد، درست مثل قبل صحت آنرا با تکرار مجدد آن تایید می نماییم. خوب از این به بعد می توانیم با دو دستور زیر از کاربر ریشه به کاربر ساخته شده خودمان وارد شویم و بر عکس:

su – zxc

su – root

که در هر مورد هم پسورد مربوط به آن کاربر که قصد ورود به آنرا داریم را از ما خواهد پرسید.

خوب اکنون یک فوت کوزه گری: اگر مشکل دانلود و سرعت آن و پول آنرا ندارید، وقت پاک کردن فایل هائی است که دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرند. آن استیج و پرتیجی که دانلود نمودیم را که به خاطر دارید؟ می توانیم با دو دستور زیر آنها را پاک نماییم:

# rm /stage3-*.tar.bz2*

# rm /portage-latest.tar.bz2*

که در اینصورت برای همیشه آنها را از دست خواهیم داد، هرچند احتمالا اصلا به آنها دیگر نیازی نخواهیم داشت.

یک نکته مهم را از اینجا به بعد به خاطر بسپارید: قبل از دو دستور بالا یک علامت # گذاشته ام. این به این معنی است که این دستور را فقط کاربر روت یا ریشه می تواند انجام دهد و کاربری که خودمان ساختیم قابلیت اجرای درست آنرا ندارد. در صورتی که دستور نیاز به اجرا توسط کاربر ریشه را نداشته باشد، در مقابل دستور، یک علامت $ می گذارم. این یک استاندارد بین المللی کدنویسی تحت یونیکس است و من آنرا اختراع نکرده ام. پس بخاطر داشته باشید که این علامت بخشی از دستور نیست ولی بیان می کند که چه کاربری می تواند این دستور را اجرا نماید.
به بحث اصلی بر گردیم: فوت کوزه گری جنتو: معمولا کاربران تازه کار به دلیل اینکه اشتباهی مرتکب می شوند که نمی دانند چه بوده، یا نمی توانند نحوه اصلاح درست یک اشتباه را پیدا نمایند، بعضا ترجیح می دهند، سیستم را از ابتدا نصب نمایند. سالها پیش خودم یکی از این افراد بودم :) پس اجازه بدهید با یک میانبر جالب قسمت دانلود نمودن مجدد هرچه تا بحال دانلود شده را از این پروسه کم نماییم.
برای اینکار در این مرحله از همه فایل های دانلود شده پشتیبان تهیه می نماییم. با روشی که در قبل توضیح دادم، یک دیسک سخت را در جائی مانت نمایید و ابتدا دو فایل استیج و پرتیج را به آن منتقل نمایید:

# cp /stage3-*.tar.bz2  /mnt/flash1

# cp /portage-latest.tar.bz2 /mnt/flash1

دایرکتوری flash1 را که در mnt ایجاد نمودیم را که بخاطر دارید؟ اگر آنموقع آنرا ایجاد ننمودید و یک دیسک سخت را در آن مانت نکردید، اکنون وقت آن است که اینکار را بنمایید. البته دقت داشته باشید که ایجاد و مانت نمودن دیسک سخت در دایرکتوری mnt باید فقط و فقط بعد از مانت نمودن فایل های سیستمی در این دایرکتوری باشد چراکه در غیر اینصورت موقع مانت فایل های سیستمی، کامپیوتر به شما خواهد گفت که این دایرکتوری مشغول انجام کاری است. بد نیست که اگر در همان ابتدا این کار را انجام می دهید، دایرکتوری flash1 را در دایرکتوری gentoo ایجاد نمایید تا آنرا تا به انتهای کار با خود داشته باشید:

# mkdir /mnt/gentoo/flash1

# mount /dev/sdb1 /mnt/gentoo/flash1

که در اینصورت در دستور بالاتر هم باید مسیر صحیح محل قرار گرفتن دایرکتوری flash1 را اعلام نمایید، مثلا:

# cp /portage-latest.tar.bz2 /mnt/gentoo/flash1

و به همین ترتیب.

اما کار دیگری را هم باید بنماییم: فایل های دیگری هم در این مدت از اینترنت دانلود شده اند. آنها را می توانید در آدرس

/usr/portage/distfiles

بیابید. با دستور زیر همه آنها را هم در دایرکتوری که با نام ۲ در دیسک سخت ایجاد می کنیم، کپی خواهیم نمود:

# mkdir /mnt/gentoo/flash1/2

# cp /usr/portage/distfiles/*.* /mnt/gentoo/flash1/2/

اکنون شما از فایل های دانلود شده تان یک نسخه پشتیبان دارید. اکنون فرض کنید که بخواهیم از این نقطه کل سیستم را مجددا نصب نماییم.

خوب ابتدا فایل های سیستمی را مانت می نماییم تا آن مرحله که می خواهیم با کمک برنامه links استیج را دانلود نماییم. در این موقع بجای اینکار دیسک سخت را با کمک ساخت یک دایرکتوری و مانت دیسک سخت در آن قابل دسترس می نماییم و با دستور زیر یک کپی از استیجی که در آن وجود دارد را به محل مورد نظر منتقل می نماییم

# cp /mnt/gentoo/flash1/stage3-*.tar.bz2 /mnt/gentoo

با کمک دستوری که پیشتر گفتیم، آنرا در این محل از حالت فشرده خارج می نماییم و سپس با دستور زیر به سراغ کپی نمودن پرتیج موجود در دیسک سختمان می رویم:

# cp /mnt/gentoo/flash1/portage-latest.tar.bz2 /mnt/gentoo/

و آنرا هم با دستور مربوطه در مکان مربوطه از حالت فشرده خارج می نماییم. اکنون باید ابتدا دایرکتوری distfiles را در مکان خود ایجاد نماییم چون این دایرکتوری تا زمانی که چیزی از اینترنت دانلود نشود، ساخته نمی شود و ما هم نمی خواهیم چیزی از اینترنت دانلود نماییم :)

# mkdir /mnt/gentoo/usr/portage/distfiles

و بعد از آن همه فایلهای موجود در دایرکتوری ۲ در روی دیسک سخت را به آن منتقل می نماییم:

# cp /mnt/gentoo/flash1/2/*.* /mnt/gentoo/usr/portage/distfiles/

حتما حدث زده اید که آن *.* در دستورهای بالا به معنی هر آنچه که در این دایرکتوری است، می باشد :)

اکنون بخاطر داشته باشید که در مراحل نصب فقط emerge را بروزرسانی ننمایید تا از بروزرسانی های بیرون بی اطلاع بماند و کار را خراب نکند. به بیان بهتر، قبل از نصب کرنل آن دستور:

# emerge –sync

را اجرا ننمایید.غیر از این همه مراحل نصب را با خیال راحت ادامه بدهید و مطمئن باشید که نیاز به دانلود جدیدی در کار نیست. حتی کرنل شما هم نیاز به دانلود مجدد ندارد و emerge هم این را می داند و با پیغام مهربانانه ائی می گوید که خودش را با شما هماهنگ خواهد نمود ;)

کار پشتیبان گیری از فایلهای دانلود شده را در انتهای مراحل نصب هم انجام دهید و به عنوان یک نسخه برای روز مبادا یا استفاده بروی دیگر سیستم هایتان در جائی نگهداری نمایید. بخاطر داشته باشید که پشتیبان گیری کاری است که حرفه ائی آنرا جزء قوانین می دانند.