استفاده از فایل های باینری از پیش کامپایل شده بروی دستگاهی دیگر

کامپایل کردن دوباره همه فایل ها برای دستگاه های مختلف مشابه دوباره کاری و اتلاف وقت بیخودی است که بسیاری از مواقع احساس می کنیم یقه ما را چسبیده و بسیاری از جنتو کارها اگر از آن متنفر نباشند ٬ خوشحال هم نیستند. به مانند بسیاری از توزیع‌های دیگر می توان در جنتو لینوکس هم یک سرور خصوصی برای فایل های کامپایل شده مان درست نماییم تا در نصب های دیگر بجای کامپایل دوباره ٬ از آنها استفاده نماییم. این مقاله به توضیح چگونگی این کار می پردازد. 

 اجرای این کار بیشتر بدرد کسانی می خورد که از سرورهای جنتو لینوکسی مراقبت می کنند اما صرفا برای استفاده شخصی هم این کار خالی از لطف نیست. نویسنده را باور بر این است که شما از تعریف‌هایی مانند سرور و کلاینت و ارتباط پرتیج با سرورهای میرور آگاهی لازم را دارید.
روش های مختلفی برای ساختن فایل های باینری وجود دارد که می توانید آنها را در اینترنت مطالعه بفرمایید اما آنچه بیشتر مرسوم است ٬ ساخت فایل باینری با استفاده از ائی بویلد پس از نصب یک بسته است. برای این کار ابتدا لازم است تا در فایل make.conf ویژگی buildpkg را فعال نمایید.
پس از اینکار برای ساخت فایل‌های باینری تنها لازم است در هنگام امرژ نمودن یک بسته ٬ در مقابل کلمه emerge برای انتخاب تولید فایل باینری از انتخاب –buildpkg استفاده نمایید. به این ترتیب هنگامی که یک بسته نصب گردید ٬ یک فایل باینری هم از آن تولید می شود که می توانید از آن بروی یک سرور مجازی پشتیبان گرفته و برای نصب بروی دیگر دستگاه های مشابه یا نصب مجدد استفاده نمایید. بخاطر دارید که جنتو بسیار ساده است؟
بشکل پیش فرض فایل های باینری در دایرکتوری به نام PKGDIR نگهداری می شوند. می توانید مسیر نگهداری آنها را در فایل make.conf تغییر داده و مسیر مناسب خود را به آنها بدهید.
بخاطر داشته باشید که برای استفاده از فایل های باینری شما دو سیستم یکی به عنوان سرور و دیگری به عنوان کلاینت دارید که برای نصب فایل های باینری از روی سرور بروی کلاینت طبیعی است که باید معماری هر دو دستگاه یکی باشد. این طبیعی است که نخواهید توانست از فایل های باینری amd64 بروی یک درستگاه x86 استفاده نمایید. همچنین در هر دو دستگاه باید شرایط کامپایل در فایل make.conf یکی باشد. تنظیمات CFLAGS ها که خاطرتان هست؟ این هم طبیعی است که نمی توانید از یک باینری که برای یک حالت خاص کامپایل شده برای حالتی دیگر استفاده نمایید. در نهایت هم بخاطر داشته باشید که تنظیمات پرچمک های USE هم باید در هر دو دستگاه یکسان باشند. به این ترتیب هرچند این کار بسیار ساده است اما دقت نظر و توجه کافی برای تهیه فایل‌های باینری را لازم خواهید داشت.
پرتیج از سرورهای ftp و http و ftps و https و ssh بخوبی پشتیبانی می کند. اما نمی توانید از خود پرتیج برای توزیع مجدد فایل های باینری استفاده نمایید بجای آن باید سروری نصب نمایید که از یکی از پروتکل های بالا پشتیبانی نماید. برای یک نمونه می‌توانید از www-servers/lighttp استفاده نمایید: 

root # emerge www-servers/lighttpd
root # /etc/init.d/lighttpd start
 

 با فرض اینکه فایل های باینری را آماده نموده باشید ٬ می توانید با کمک یک مرورگر ٬ از آدرس http://127.0.0.1/Packages فایل‌های باینری را به PKGDIR دستگاه کلاینت پایین گذاری نمایید (دانلود کنید). به همین ترتیب می توانید از openssh یا دیگر بسته‌های برپایی سرور نیز برای برپایی سرور دلخواهتان استفاده نمایید.
برای مدیریت سرورتان می توانید از نرم افزاری آشنا بهره ببرید! بسته app-portage/gentoolkit را به خاطر دارید؟ دقیقا در این بسته نرم افزاری به نام eclean وجود دارد که باینری های قدیمی را بروی سرور پاک نموده و نسخه های جدید تر را برای استفاده به شاخه پرتیج معرفی می نماید.
برای نصب فایل های باینری ابتدا در فایل make.conf به تنظیم PORTAGE_BINHOST بپردازید. برای اینکار تنها کافی است آدرس سرور خود را به این گزینه وارد نمایید: 

PORTAGE_BINHOST="http://yeChizi.Chiz/"
 

و باور دارم که دیگر با من هم داستان هستید که جنتو بسیار ساده است. اگر مایل به دانستن بیشتر در این باره هستید ٬ مطالب مناسب و بسیار مفصلی درباره آن می توانید در ویکی جنتو بیابید. همچنین در نوشتن این مقاله و برای گسترش آن به دستگاه های  دیگر از مقالات پایگاه جنتو استفاده شده است.