جنتو یا ابونتو مسئله این است

در این مقاله تلاش می کنم به یک پرسش جدی پاسخ دهم: جنتو لینوکس بهتر است از ابونتو یا ردهت بهتر است از دبیان؟ من تعصب های سنگینی را در این مورد دیده ام که این تعصب ها باعث سردرگم شدن بسیاری شده. بهتر است نظر من (هادی صرامی) را هم در این مورد بخوانید تا شاید اندکی از این سردرگمی را کم نموده باشم. 

 
در اساطیر لینوکس جنتو آمده است که لری گاوه که سمبل جنتو است (برخلاف بسیاری از توزیع ها که یک  پنگوئن سمبل آنها است) یک کاربر لینوکس بوده که از امتحان کردن دیگر توزیع ها خسته شده و به جنتو روی آورده و رضایت را در آن پیدا کرده. شخصا با این اسطوره هم مخالفم و هم موافق.
اما اول چرا موافقم: چون که شخصا ترجیح می دهم با جنتو کار کنم تا دیگر توزیع ها. نکته: من مشکلی با مصرف پهنای باند اینترنتم ندارم ٬ مشکلی با زمان های کامپایل دراز مدت ندارم و اصولا یه آدم قدیمی پر صبر و حوصله ام.
دوم چرا مخالفم: بقول فریدون مشیری : ولی من دیده ام مردان مردانی که با دبیان و یا دیگر توازیع لینوکسی هم به مقصدهای خودشان هم رسیده اند. (حالا اگه فریدون مشیری یه همچین چیزی نگفته ٬ ما میگیم گفته٬ شما هم بگو خوب مثلا!) بسیاری از توزیع ها طرفدارانی دارند و بسیاری هم محبوب هستند.
اما پرسش یک کاربر تازه کار همیشه این است: ابونتو بهتر است یا دبیان یا جنتو یا آرچ یا ردهت یا اسلک ور یا ... ؟ کدام را نصب کنم که بعدا فکر نکنم باید می رفتم سراغ آن یکی؟
و من فکر می کنم پاسخ باید این باشد که: هر توزیعی سلیقه گروهی از کاربران را پوشش می دهد و شما اول باید ببینید سلیقه شما چیست.
شاید اصلا بهتر این است که گفته شود که برای کسی که می خواهد در ابتدا یک سیستم عامل لینوکسی را نصب کند و آنرا امتحان نماید حتی سلیقه اش هم مهم نیست! هرچه یک توزیع راحت تر نصب شود و پیچیدگی های فنی آن کمتر به نظر آید ٬ آن توزیع برای شروع از همه مهم تر است.
کاربر تازه کار می خواهد با یک محیط گرافیکی اندکی به این طرف و آن طرف سرک بکشد و ببیند چیزها چگونه کار می کنند یا آنجا چه خبر است. خوب کسی می تواند به من بگوید چه فرقی بین گنوم نصب شده بروی دبیان با گنوم برو جنتو یا یک توزیع دیگر دارد؟ البته امیدوارم جواب کسی ظاهر گرافیکی نباشد! چون ظاهر گرافیکی چیزی است که باید زیبا باشد و در همه توزیع ها هم می توان آنرا هر شکل که مورد سلیقه بود ٬ تغییر داد.
بعد از آن هم اگر شما به اندازه ایی تجربه داشته باشید که از مرحله تعصب عبور کرده باشید ٬ خواهید دانست که همه توزیع های لینوکس را می توان تقریبا به هر شکلی که دوست دارید ٬ استفاده نمایید. برای نمونه من هنوز یک اوبونتو ۹.۰۴ دارم که از آن واقعا لذت می برم و حتما می دانید که نرم افزارهای مورد نیازم را هم می توانم از آرشیو این توزیع بگیرم یا خودم با اندکی دستکاری کامپایل کنم. بر این باورم که ابونتو یک توزیع خوب برای حرفه ائی هاست و می توان آنرا برای کاربری های جدی مورد استفاده قرار دارد. همچنین پایداری کمتری هم نسبت به دیگر توزیع ها در آن به شخصه ندیده ام.
همینطور باید بگویم که من بروی یک لپ تاپ هم یک جنتو دارم و بروی یک دستگاه خانگی یک دبیان و البته در محل کار هم از ویندوز ۸ استفاده می کنم! تعجب نکنید و غیرتی هم نشوید. در محل کار من همه دستگاه ها باید با یکدیگر توسط شخص خاصی تعمیر و نگهداری شوند که من هیچ فرصتی برای تبلیغ لینوکس برای ایشان ندارم و علاقه ائی هم ندارم در فرصت های بدست آمده بنده خدا را از نان خوردن بیاندازم.
برای من هیجان انگیز است که یک دستگاه دیگر سوار کنم و یک آرچ را نصب کنم و همینطور شاید روزی فرصت کنم سری هم به فدورا بزنم یا ... اما واقعا این چه اهمیتی دارد؟ مهم این است که من دارم کارهای شخصی ام را با نرم افزارهای آزاد انجام می دهم و همه آنها هم بخوبی کار می کنند.
من تازه کارم و یک کاربر حرفه ائی لینوکس یا جنتو نیستم. تنها چیزی که لازم دارم یک سیستم عامل است که مطابق با نیازهای من کار کند. این نیازها هرچه که باشد و این توزیع انتخابی من هر چه که باشد ٬ اولویت برای من رضایت خاطر است و نه توزیع.